Indiana Beach

07/16/2008
Het park van vandaag is gebouwd op een schiereiland van Lake Shafer. Indiana Beach is een beetje uit haar jasje gegroeid want de nieuw toegevoegde achtbaan is op de parkeerplaats geplaatst. Hier is ook de kaartverkoop en toegangspoort te vinden. Indiana Beach heeft nogal een gecompliceerd systeem met verschillende soorten armbandjes. Toegang tot het park zonder de rides kost $2,50. Daarnaast is de dag opgedeeld in twee sessies en voor één sessie betaal je $23. Het waterpark moet weer apart betaald worden, of in combinatie met een ride-sessie. Misschien dat daarom de rij voor de tickets zo'n 75 meter lang is en zeer traag beweegt.

Het goede nieuws is dat de nieuwe baan net twee weken geleden is opengegaan. Steel Hawg (#539) (as in Hog not Hawk) heeft inmiddels wel een wachtrij opgebouwd en er rijden maar twee treintjes van vier personen, één tegelijk. Deze nieuwe baan van S&S Power ziet er tamelijk bizar uit. Na een behoorlijk steile lifthill volgt een bocht direct gevolgd door een meer dan vertikale diepe drop. Na een bocht met de banking naar buiten toe komt er een volgende bocht met de banking wel op de gebruikelijke manier maar de banking draait door zodat je ondersteboven verder gaat. De daaropvolgende drop brengt de trein weer rechtop. Hierna nog een bocht rechtsom direct gevolgd door een barrel-roll linksom. Het klinkt nogal oncomfortabel en zo ziet het er ook wel uit maar de rit is in feite erg leuk! Jammer dat de rit zo kort is en het laden zo traag gaat.

Even verderop is een groot plein waar het eigenlijke park begint. Het ziet er uit als een kleinere versie van met een aantal fraaie houten achtbanen, heel veel bordjes, een grote verzameling klassieke attracties en veel old-style eettentjes. Het geheel doet erg gezellig en gemoedelijk aan. Jammer dat het qua temperatuur bijna niet vol te houden is. Om dezelfde reden zijn de waterbanen ook onbereikbaar.

De twee grote houten banen zijn behoorlijk door elkaar verweven. The Hoosier Hurricane (#540) heeft een witte track en loopt een heel eind het meer op en weer terug. De baan is bijna overal vanuit het park te zien. Toch is het hoogteverschil tijdens de rit vrij beperkt. Een groot deel van het traject speelt zich hoog boven de grond af. Al met al best een aardige baan maar heel erg hard gaat het niet.

Tig'rr Coaster (#541) is een oude Schwarzkopf achtbaan van het type Jet Star. De racewagen treintjes bieden plaats aan twee keer twee mensen op een rij en hebben geen gordels en beugels. Om die reden schrijft de wet in Indiana een vrij hoge minimale lengte van de berijders voor. De rit bestaat uit een aantal drops met snelle gebankte bochten achter elkaar. Van dit type achtbaan zijn er niet zo vreselijk veel meer in gebruik maar van degenen die ik tot nu toe gedaan heb was dit toch wel de soepelste.

De andere houten achtbaan heet The Cornball Express (#542) en is gebouwd op een stalen onderstel. Deze baan blijkt een stug wilder, ruiger, sneller en, in a nutshell, een heel stuk interessanter dan The Hurricane. Er zitten een aantal mooie lange drops en snelle bochten in. Voor een hybride coaster is deze best goed te doen, geen overdreven gebonk en geschud.

Bij The Lost Coaster of Superstition Mountain (#543) staat weer een aardige rij. Het hele pad zit vol. Ik weet niet hoeveel treinen ze voor deze baan hebben maar er rijdt er in ieder geval maar één. Daar passen in totaal acht personen in. Het laden en lossen gaat ook niet heel erg snel want de hele attractie wordt door precies één operator bediend. Genoeg geklaagd, dit is een wel heel bijzondere achtbaan. Het begint al met de treintjes die overdekt zijn met netten. Deze worden via een vertikale lift omhoog getakeld en daarna op pas gestuurd. De baan zit vol met bijzonder scherpe bochten waar gelukkig behoorlijk voor geremd wordt. Hierdoor worden de inzittenden flink door elkaar geschud. Een deel van de baan gaat ook nog door erg donkere tunnels waardoor je de bochten niet aan ziet komen, zeker niet als je achteruit reist. Ik zie mijn mede-passagiers links en rechts over elkaar heen vliegen. Een aparte ervaring dus.

De laatste achtbaan, Galaxi, blijkt vandaag niet in bedrijf.

Hellen en de meiden zijn intussen aan het shoppen geweest en hebben, behalve blueberry pie en een Amerikaanse vlag, een extra setje koffers gekocht om straks alle gekochte meuk mee naar huis te kunnen nemen. Als we allemaal klaar zijn gaan we weer de weg op, onderweg naar Santa Claus.

Onderweg komen we langs Indianapolis en het lijkt ons leuk om ook daar even bij het Hard Rock Café te kijken. Om te gaan eten daar is het nog wat te vroeg. Het personeel is hier wat kortaf maar goed, toch leuk een stukje stad gezien te hebben.

In Santa Claus verblijven we in het kersthotel Santa's Lodge. De kerstversiering beperkt zich tot de buitenkant en de lobby want de rest van het erg grote hotel is nogal standaard. Voor het geld is het in vergelijking tot de andere hotels eigenlijk best een tegenvallertje maar ach, zoveel is er niet in de buurt van Holiday World.

Later in de avond gaat plots het brandalarm af en wordt het hele hotel ontruimd. Commotie alom natuurlijk als de gasten met huilende kinderen de trappen af moeten. Na 10 minuten verschijnt ook de brandweerwagen van de Santa Claus Fire Department. Oorzaak blijkt één van de hotelgasten te zijn die geprobeerd heeft popcorn te poffen in de magnetron. Met een ventilator in het raam is de rook vrij snel opgelost en kunnen we het hotel weer in. Dure popcorn want ondertussen hebben een aantal gasten niet snel genoeg antwoord gekregen van het hotelpersoneel en vertrekt naar elders.


Steel Hawg en een ingewikkelde spaghetti van staal.


De drop gaat een graadje of 105 naar beneden schat ik zo.


Allemaal handjes omhoog!


Komende uit een positie ondersteboven wordt je door deze inversie weer rechtop gezet.


Deze mensen hebben het naar hun zin.


En terug het station in.


The Hoosier Hurricane.


De beide woodies kruizen elkaar een aantal keer.


De baan gaat hoog over een deel van het park heen.


En daarna een heel eind het meer op.


Een van de weinige echte diepe drops van deze baan.




Veel klassieke rides in dit park waaronder een Flying Scooters, een Twister en deze Paratrooper.


Tig'rr coaster is een snelle leuke baan.


De treinen hebben geen beugels of gordels.


Cornball Express is de leukste baan van het park.


First drop.


Om onduidelijk redenen wordt de eerste rij en de laatste coach niet gebruikt van beide treinen.


Indiana Beach heeft ook een Splash Battle.


Flinke wachtrij voor Lost Coaster.


En dat is een understatement.


De treintje gaan per lift omhoog.




Na een hoop haarspeldbochten terug het station in.


The Galaxi doet helaas niet veel vandaag.


Ja, maar ze hebben er wel veel van :)


Een taart uitkiezen is nog niet zo eenvoudig zo.


We passeren vandaag een hoop kleine plattelandsdorpjes.


De skyline van Indianapolis.


Oudbouw en hoogbouw door elkaar.




Hier op de hoek zit het Hard Rock Café.


Erg coole deuren.


Het cafe zelf stelt een tikkie teleur.


Santa's Lodge.


Kerstsfeer in de lobby.


The Voyage! Morgen proberen.


Allemaal naar buiten vanwege een bakkie popcorn.


De Santa Claus fire truck. Let ook op het plaatje van de kerstman.


De wagen heet Dasher :) En een kerstmannetje in de cabine.