Cedar Point

07/20/2008
Als Cedar Fair Platinum Pass houders konden we vandaag een uur voor het normale publiek een aantal attracties van Cedar Point bezoeken. Zo stonden we dus al voor 9 uur helemaal vooraan op de parkeerplaats en voor de poort. Hoewel er voor deze ingang niet erg veel mensen stonden bleek de exclusiviteit van deze deal niet zo heel groot omdat ook alle hotelgasten van alle hotels die bij Cedar Point horen dezelfde tijd naar binnen konden.

We liepen bij binnenkomst in één keer door naar Millennium Force, nog een aardige wandeling want het park is enorm. Ondertussen was de lucht van grijs naar donkergrijs aan het betrekken. Bij Millennium Force aangekomen mochten handtassen niet mee de wachtrij in en moesten we deze dus lozen in een van de kuisjes in de buurt. Nu hadden we ook geen losse dollar bij ons en iemand om te wisselen was niet in de buurt. Het zag er naar uit dat we evengoed tot 10 uur moesten afwachten totdat een andere bezoeker zo aardig was ons een dollar te geven. Inmiddels was de wachtrij wel al vrij vol gelopen. In het station aangekomen werd de baan ineens stilgelegd, er moest ineens een trein van de baan gehaald. Heel wonderlijk dat dit in dit uur zo dringend moest gebeuren maar goed. Tegen de tijd dat we eindelijk konden instappen was het begonnen met regenen.

Millennium Force was toen deze gebouwd werd 's werelds hoogste achtbaan met een hoogte van bijna 100 meter. Het is nu nog steeds een van de hoogste banen ter wereld met een lifthill. De weg omhoog wordt zeer snel afgelegd, een prachtig gezicht over het park, ondanks de regen. Dan volgt een waanzinnige drop van 80 graden naar beneden en kijk je bijna 100 meter de diepte in. De rit is verder niet heel erg spannend maar er zitten een paar fijne snelle bochten in en comfortabele heuvels. Voor een baan van toch alweer 8 jaar oud en met zo'n snelheid knap dat deze zo soepel blijft.

Het grootste deel van ons uurtje voorsprong zit er alweer op maar ik wil graag toch kijken hoe het er bij Maverick (#551) voor staat, de nieuwe baan van vorig jaar. De rij lijkt daar al erg lang maar de zigzag buiten is niet in gebruik en dus leek het een goed idee om deze nog voor het ontbijtbuffet proberen te doen. Het duurt echter een stuk langer dan gedacht en aan de zigzag lijn in het gebouw van Maverick lijkt geen einde te komen. Uiteindelijk kiezen we voor de single riders ingang en doen allemaal afzonderlijk een rondje, na meer dan een uur wachten. Maverick is een erg leuke baan met korte bochten en snelle inversies. Vooral de tweede lancering is erg leuk gedaan. Fijne rit maar de beugels zijn niet al te prettig. Als we uitstappen ziet de rij er nog eens zo lang uit als toen wij begonnen. Nog een rit zit er dus niet in vandaag.

Zondag is een slechte dag om Cedar Point te bezoeken want het wordt erg druk in het park. Het is inmiddels te laat voor het ontbijtbuffet en verder is er niet erg veel aanbod aan ontbijtvoer dus gaan we het park even uit om een Cracker Barrel op te zoeken. Daar is ook al een wachttijd van 40 minuten dus daar willen we ook niet op wachten. Het komt er op neer dat we ons eigen ontbijt maar moeten gaan verzamelen in de supermarkt en in het hotel oppeuzelen. Door alle gedoe komen we pas tegen de avond weer terug in Cedar Point. Daar gaan we eerst nog wat eten en daarna kijken bij Top Thrill Dragster.

Is Millenium Force al een gigantisch gevaarte, Top Thril Dragster doet daar nog een schepje bovenop met een hoogte van 420 foot, zo'n 128 meter. De treinen worden om beurten horizontaal gelanceerd met een snelheid van 190 kilometer per uur en gaan dan recht omhoog de toren in. Aan de andere kant van de toren stort de trein weer vertikaal naar beneden waarbij een driekwart schroef wordt gemaakt. Tenslotte worden we weer tot stilstand geremd. Het geheel neemt maar zo'n 15 seconden in beslag maar wel 15 enorm intense seconden. Het wachten zeker waard geweest.

Na deze baan gaan Stephanie en ik nog naar Mantis Rougarou, de Stand-Up baan van B&M. Mantis is een erg soepele looping achtbaan waarbij ie twee keer over water gaat. Nog altijd de meest prettige Stand-Up die ik gedaan heb.

We gaan weer richting uitgang waarbij we nog een aantal winkeltjes bezoeken om wat souvenirs in te slaan. Vandaag was niet helemaal de dag geworden zoals we hem hadden voorgesteld.


Het grote bord bij de ingang van Cedar Point.


Raptor is een van de eerste banen die we tegenkomen. Vandaag niet gedaan.


Top Thrill Dragster blijft er machtig mooi uitzien.




Over de top.


Mantis.


Mantis in de eerste loop.