Six Flags Darien Lake
07/23/2008Darien Lake ziet er bij binnenkomst nog wel uit als een Six Flags park in de zin dat er niet erg veel energie is gestoken in de aankleding van de attracties. Wel ziet het er allemaal goed onderhouden uit. Het is niet al te druk op de parkeerplaats en aan de toegangspoort dus we lopen vlot naar binnen.
Na het bezoeken van enkele winkeltjes in de main street komen we Predator (#557) tegen. Deze houten baan uit 1990 ziet er van buiten best okee uit maar de gezichten van de mensen die het station weer komen binnen rollen drukken toch iets anders uit. We maken ons dus op voor een ruwe rit. Dat blijkt uiteindelijk erg mee te vallen. Er zijn duidelijk delen van de track vervangen en ge-profiled want er zitten grote stukken vers hout tussen. Predator is daardoor best te pruimen en ik kan de scheve gezichten eigenlijk niet goed verklaren. Misschien zijn ze hier geen hout gewend.
Een van de highlights van Darien Lake, en overal te zien in het park, is natuurlijk Ride of Steel (#558), voorheen Superman Ride of Steel. De baan vertoont een nogal sterke gelijkenis met de Superman baan in Six Flags America waar we niet zulke goede ervaringen mee hadden. Deze versie doet het echter zonder storingen en met twee treinen en gemotiveerd personeel en dus zijn we zeer snel aan de beurt. Na de first drop volgt een vrij lang stuk laag boven de grond waar de snelheid er dus goed in blijft. Daarna een grote camelback met aanzienlijke airtime, nog een laag gedeelte gevolgd door een helix. Op de terugweg bevinden zich nog een stel venijnige bunny hops. Jammer van de idiote constructie met stalen srips aan de lapbars, je kunt je benen maar lastig kwijt zo. Al met al toch een hele fijne achtbaan, al haalt ie het lang niet bij de Superman van Six Flags New England.
Op het laatste stukje van Ride of Steel voelden we het al: er zit een hoop water in de lucht en dat wil naar beneden komen. Wat begint met een paar druppels neemt in rap tempo de vorm aan van een serieuze stortbui. We duiken daarom snel een eettent binnen, in dit geval een pizza en pasta restaurant met bediening. Net op tijd want we hebben onze bestelling nog niet gedaan of de zaak stroomt vol met andere parkbezoekers die een droog plekje zoeken. We denken terug aan het bezoek van Valleyfair een tijd geleden. De tafels zijn al snel op en het bestek ook. Ik denk niet dat ze op een dergelijke toeloop hadden gerekend :)
Na een uurtje klaart het weer redelijk op maar zonnig wordt het deze dag niet meer en de foto's zijn dan ook een stuk minder. Langzaam aan worden de attracties weer opgestart en een van de eerste achtbanen die weer rondjes draait is Orange County Choppers MotoCoaster Moto Coaster (#559). Deze baan waar de treintjes zijn uitgevoerd als motoren waar je als berijder bovenop zit is nieuw dit jaar. Het concept lijkt veel op de Booster Bike van ons Toverland maar zowel de treinen als de baan zelf zijn compleet anders. Het beugelsysteem van deze baan van Zamperla is een heel stuk eenvoudiger dan dat van Vekoma. De baan is zeer compact en bochtig maar toch best leuk.
Ondertussen is ook Boomerang Coast to Coaster (#560) het weer gaan doen. Not for the lilly livered is het onderschrift van deze baan maar deze boomerang is niet anders dan de andere banen van dit type. Ik zou eigenlijk willen zeggen: hij is niet beroerder dan de gemiddelde boomerang. Wel een mooi uitzicht op Predator en Moto Coaster vanaf de lifthill.
Viper (#561) is een looping coaster van Arrow Dynamics uit 1982. Er zit een soort butterfly element in zoals ook in Goudurix van Parc Asterix. Al deze gegevens bij elkaar zijn bijna garantie voor een pijnlijke ervaring maar dat blijkt nog 100% mee te vallen. Voor een dergelijke oude Arrow is deze nog goed te doen.
De kiddie coaster met de wat overdreven naam Brain Teaser Hoot N Holler lijkt al jaren buiten bedrijf maar is vandaag alleen niet actief vanwege een natte track. Bovendien is er een hoogte restrictie voor de berijders en mocht ik er dus sowieso niet in.
Behalve een standaard boomerang heeft Darien Lake ook een standaard SLC achtbaan: Mind Eraser (#562). Ik blijf me keer op keer verbazen over de populariteit van dit type achtbaan. Het is ook hier veruit de drukst bezochte attractie en, met slechts 1 trein, de wachttijd is dan ook aanzienlijk. De rit is uiteindelijk niet anders dan iedere andere SLC.
's Avonds rijden we naar Niagara Falls om naar het Hard Rock Cafe te gaan. Het cafe ziet er weer gezellig uit al is onze serveerster wel erg overduidelijk op een fooi uit. Ze promoot zichzelf bij iedere gelegenheid en op de rekening staan de zinnetjes die aangeven dan een 18% tip gebruikelijk is vet onderstreept.
De kleurrijke ingang van Darien Lake.
Predator is best een leuke woodie al reageert het publiek hier bijzonder tam op de baan.
Aanloopje voor de lifthill.
Het is op de foto niet goed te zien maar er zijn recent delen van de baan vervangen door nieuw houtwerk.
Ride of Steel torent boven alles uit.
Camelback met goede airtime.
Het station van Ride of Steel.
Zo zonder al die spellen waar doorgaans luidkeels aandacht wordt gevraagd ziet het park er erg vriendelijk uit.
When it rains it pours, zeggen ze weleens.
Het is toch lunchtijd. Spaghetti met meatballs.
Moto Coaster is niet te vergelijken met onze Booster Bike.
Vroooom, vrooooom.
Boomerang dus.
Ruim 25 jaar oud alweer deze Viper en toch nog in redelijke conditie.
Butterfly element.
Vandaag buiten bedrijf wegens nattigheid.
De SLC hier heet Mind Eraser.
Vanaf de parkeerplaats.
Als je Niagara Falls binnenrijdt zijn er twee parkeergelegenheden die letterlijk schreeuwen om gebruikt te worden.
De opvallende gevel van het Hard Rock Cafe.
Ook hier weer heel veel gitaren en kleding van artiesten.
Tot morgen!