Kings Dominion

06/21/2015
Vanuit Christansburg is het nog een flink lange rit naar Kings Dominion. Toch doe ik het rustig aan want ik hoef hier niet om 10 uur voor de poort te staan. Het is nog best een mooie route ook, langs de Appalachen en de Blue Ridge Mountain.

Als ik ruim in de middag de parkeerplaats op draai is het buiten alweer 35 graden. Ze weten hier wel raad met de prijzen voor het parkeren trouwens, tussen de $15 en $20 ben ik bij de grote parken wel kwijt en dan sta ik niet eens vooraan geparkeerd. Tegen de tijd dat ik van de auto naar de ingang van het park ben gelopen begint het zweet alweer een uitweg te vinden.

Het plan is om al eerste naar Intimidator 305 te gaan maar deze ligt helemaal achterin het park en het is te heet om in één keer door te lopen. Zo strand ik dus bij Flight of Fear (#941), waar ik ook nog niet eerder in ben geweest omdat ie vorige keer de hele dag een storing had. De wachtrij is overdekt en dat scheelt een stuk. Toch is het ook binnen nog behoorlijk warm en het duurt allemaal nogal lang. Op een gegeven moment sta ik weer een beetje wankel op de benen. Uiteindelijk kom ik voor de poortjes bij de trein.

Flight of Fear is geen fijne rit. Waar ik meestal de Premier achtbanen met lancering erg weet te waarderen is dit exemplaar mij te schokkerig. De vier inversies zijn nog wel goed uit te houden.

Bij Intimidator 305 Project 305 (#942) is het onverwachts erg rustig. Ik kan eigenlijk zo doorlopen en direct instappen. Alleen voor front seat staat een kleine rij mensen. Intimidator is een Intamin giga coaster van 305 foot hoog, oftewel 93 meter, en haalt een snelheid van 145 km/u. De lifthill wordt al met een razende snelheid genomen en direct daarna stort de trein zich meer dan 91 meter naar beneden. Met volle snelheid worden we in een helix over de grond geslingerd en daarna een grote heuvel over. De G-krachten in de helix lopen zodanig op dat het even zwart wordt voor mijn ogen. Dat heb ik nog niet eerder meegemaakt!

De rest van de rit gaat over een aantal kleinere heuvels met daartussen strak bochtenwerk waarbij de trein van overdreven links naar overdreven rechts overhelt. Dat gaat met zo'n snelheid dat het een beetje als gooi en smijtwerk over komt. Vlak voor de remsectie aan het einde wordt de trein nog even 90 graden naar links gekanteld en meteen weer rechtop. De rit maakt op een hoop mensen in de trein behoorlijk wat indruk. Op mij ook maar ik weet nog even niet wat ik ervan moet denken. Omdat het zo rustig is doe ik wel meteen een tweede rit en dan is het zelfs voor front seat maar 2 ritjes wachten dus die pak ik dan tijdens de derde rit ook even mee. Voorin is de drop en de snelheid daarna adembenemend. Na deze 3 ritjes heb ik dan ook echt even een pauze nodig.

De Back Lot Stunt Coaster was in 2006 net een maand oud en dus waanzinnig populair. Nu kan ik zo doorlopen en direct instappen. Destijds was deze achtbaan gebaseerd op de actiefilm The Italian Job en waren er allerlei effecten onderweg aangebracht. Afgezien wat wat geluiden tijdens de schietscene doet vandaag geen van deze effecten het nog, ook geen vuur en bewegende helicopters. Dat is wel heel jammer want zo is de helft van het spektakel van deze baan wel verdwenen.

Bij Volcano, The Blast Coaster staat de langste rij van vandaag. De vulkaan blijkt echter ook niet meer aktief. Waar voorheen steeds een grote vlam aan de bovenkant verscheen, iedere keer voordat er een achtbaantrein uit de top schoot, is ook dit effect verdwenen. De rit zelf is nog wel steeds erg goed. Vanuit het station rolt de trein weg, wordt vooruit gelanceerd en even later nog een keer versneld om vertikaal uit de top van de vulkaan te vliegen en daarbij meteen achterwaards een inversie te maken.

Iets later ga ik nog maar eens kijken bij Intimidator 305. Het begint nu wel steeds wat drukker te worden maar meer dan 10 minuten wachten is het niet. Ik neem me voor om in de helix flink mijn beenspieren aan te spannen en dat werkt. Het wegtrekken van het bloed kan zo aardig worden opgevangen. Ik ga deze achtbaan steeds leuker vinden, ondanks dat het heen en weer zwaaien van de trein nogal wild gaat. Ik doe de baan meteen weer 3 ritten achter elkaar.

Ik heb zin in hout en daarvoor heeft Kings Dominion ook voldoende keus. Het is even zoeken naar de ingang maar ik kom aan bij Rebel Yell. de witte houten racing achtbaan. Er wordt maar met één trein gereden dus racen is er vandaag niet bij. Het is hier wel zodanig rustig dat ik na de eerste rit kan blijven zitten. Rebel Yell is nog steeds een leuke woodie: niet te ruw en niet te tam.

Het park heeft ook een aardige toren. Drop Tower is net als Intimidator 93 meter hoog en biedt een vrije val van 83 meter, de grootste val voor een gyro-drop ter wereld, zeggen ze. Het is in ieder geval een fijne valtoren.

Voor nog meer hout pak ik ook Hurler nog even mee. Het eerste stuk is vrij ruw maar daarna is het wel weer prettig.

Vanaf de parkeerplaats had ik bij binnenkomst al goed overzicht over Dominator. Toch vergeet ik hem nog bijna. Deze B&M floorless achtbaan is vanuit Geauga Lake naar hier geplaatst, zoals alle verplaatsbare achtbanen uit dat park een ander heenkomen hebben gevonden. Waar ik Dominator op de oorspronkelijke locatie vrij ruw vond lijkt de verhuizing te baan goed te hebben gedaan. Althans, dat is mijn indruk de eerste helft van de baan die heel fijn aanvoelt. Het laatste stuk blijkt helaas toch van iets mindere kwaliteit.

Onderweg naar het volgende hotel in Triangle (nabij Washington) kom ik nog langs Central Park Fun-Land maar dat haal ik door de drukte op de weg net niet meer voor de sluitingstijd van 9 uur. Ik rijd dus maar door naar het hotel en zoek een plaatselijke Ruby Tuesday op voor het diner.


Een korte tussenstop aan de I-64 bij de Scenic Overlook.


Veel parken hebben dit jaar een lustrum. Ook Kings Dominion heeft iets te vieren.


Shockwave is een van de weinige overgebleven stand-up coasters van Togo.




Flight of Fear is meer een Flight of Pain geworden. Jammer.


Volgens veel achtbaanfans is Intimidator 305 de nummer 1 stalen achtbaan. Zo hoog zou ik 'm toch niet willen positioneren maar het is wel een top 10 baan.


Na de lage helix deze hoge heuvel over.


Uithijgen in de remsectie.


Volcano is een echte publiekstrekker en wel terecht denk ik.


Deze Arrow Dynamics van 1991 heb ik deze keer maar overgeslagen.


Backlot Stunt Coaster is helaas helemaal uitgekleed van alle effecten die de baan speciaal maakten.


Van deze Mack Bobsled Coasters bestaan er slechts vijf. Avalanche Reptilian is de enige in de Verenigde Staten. Leuke baan.


De hoogste gyro-drop ter wereld.


Hurler is in het begin even doorbijten maar na de eerste bocht wordt het wel een prettige woodie.


Nog één keertje Intimidator 305.


Dominator ziet er vanaf de parkeerplaats al uitnodigend uit.


De eerste paar grote inversies zijn het leukst, daarna wordt het een beetje rommelig.