Adventure World

01/15/2023
Vandaag begint de officiele ECC trip dus pas echt, met een bezoek aan het enige attractiepark aan de westkant van Australie. Adventure World Perth is een mix van waterpark en attracties. Letterlijk een mix want er is niet een apart gedeelte met de glijbanen maar alles loopt door elkaar. Vandaar ook dat de meeste bezoekers hier in zwemkleding voor de attractie in de rij staan. Iets wat je doorgaans niet ziet.

We worden heel vriendelijk ontvangen door het management en hebben de grootste van de twee achtbanen een uurtje voor onszelf. Met 73 mensen levert dat evengoed een behoorlijke wachtrij op maar het is met de club wel zo gezellig om onder elkaar te zijn.

Abyss (#1328) is een Gerstlauer achtbaan van het type Eurofighter. De pret begint al wanneer we het station verlaten en in een overdekt gedeelte eerst een verassende 90 graden drop te verwerken krijgen, gevolgd door een bocht die doordraait in een kurkentrekker rol. En dat dus nog voor de lifthill.

Die lift is bij Eurofighters altijd verticaal omhoog, op de rug liggend in de stoeltjes dus. Dan volgt een drop van 100 graden naar beneden (meer dan verticaal voorover) en een aantal mooie loops en draaien. Er zit een hele fijne airtime heuvel halverwege de baan. Al met al een erg prettige lay-out. Het enige nadeel is dat de trein nogal vervelend schudt.

Dat blijft vooral een probleem te zijn in de voorste van de twee rijden. Merkwaardig genoeg hebben we er achterin nauwelijks last van. De rest van de ritten maken we dus op de tweede rij. Als de achtbaan ook voor de overige bezoekers open gaat horen we wat gesmoorde kreten van de voorkant komen.

Dan gaan we door naar de andere achtbaan. Dragon Express (#1329) is een familie achtbaan van Zamperla. De trein is voor de gemiddelde ECC\'er wat aan de krappe kant maar niet onoverkomelijk. Ook deze baan is achterin prettiger dan in de voorste paar stoelen.

Adventure World heeft een aantal behoorlijk heftige flatrides. Te beginnen met Goliath, een gyro swing van Intamin. De draaiende gondel zwaait extreem hoog op. Later hofen we dat het aantal keer heen en weer schommelen verlaagd is omdat teveel bezoekers misselijk werden. Voor mij is het huidige aantal in ieder geval voldoende.

Inferno is een Huss valtoren die ook de gondel omhoog lanceert. Lanceert is echter in dit geval overdreven want deze rit is nogal tam. Omdat de toren op een heuvel staat geeft het wel een fantastisch uitzicht.

Er is voor de club te drinken geregeld. Er staan 3 grote kisten met gekoelde drankjes klaar. Dat is heel welkom want het is tegen de 30 graden en de zon doet goed haar best. We komen regelmatig even langsgelopen voor een flesje water.

Als ik naar de topspin met de naam Rampage kijk, besluit ik deze maar even over te slaan. Het programma geeft een extreem aantal omwentelingen weg. Als ik een aantal clubgenoten weer zie uitstappen is duidelijk dat ik een goede keuze heb gemaakt. De meesten zijn wel even onder de indruk van deze Rampage.

Dan doe ik liever nog een paar ritjes op Abyss, achterin uiteraard. Na een korte rondleiding van een parkmedewerker wordt het tijd om terug naar de bus te gaan. We hebben nog een vlucht naar Melbourne te gaan vandaag.

Het inchecken gaat heel soepel alleen is ook deze vlucht wat vertraagd. Er is ook weer een tijdsverschil van drie uur dus we komen rond middernacht plaatselijke tijd op het vliegveld aan en dan is het nog een stukje rijden naar het hotel in het centrum van de stad. Al met al is het half twee als ik de kamer binnen strompel. Morgen om 9 uur weer op pad.