Warner Bros. Movie World

01/23/2023
De komende 3 dagen bezoeken we 3 parken van dezelfde keten, allemaal in de buurt. Als eerste is Warner Brother Movie World aan de beurt, het grootste park van Australie met maar liefst 5 achtbanen.

Het is alweer meteen flink warm als we ruim voor openingstijd bij Movie World arriveren. We beginnen de dag namelijk met een ERS op de nieuwste achtbaan van het park: DC Rivals. Het betreft een hypercoaster van Mack, met een lengte van 1400 meter en een hoogte van bijna 62 meter. De achterste 2 stoelen zijn achterstevoren gemonteerd en net als bij Steel Taipan moet daar normaal gesproken extra voor worden betaald. Er staat dan ook vrijwel direc5 een flinke wachtrij.

Bij toeval kom ik voor de eerste rit helemaal vooraan te zitten. De lifthill gaat steil omhoog en gaat erg snel. In een paar seconden zijn we boven. Dan volgt een bijna verticale drop met een kwartslag draai en de track is bijna niet te volgen van bovenaf. De volgende elementen worden op hoog tempo genomen en zijn geweldig. Het middenstuk vond ik iets minder spectaculair. Aan het einde zitten wel weer een paar leuke bunnyhops met veel airtime.

Bij de tweede rit kom ik toevallig weer helemaal voorin te zitten. En een derde rit is ongeveer in het midden. DV Rivals is een geweldige achtbaan. Het enige jammere is dat het oneindig lang duurt voordat er weer een trein het station verlaat. Er zit 10 minuten tussen iedere rit en daardoor lopen de wachttijden bij de normale opening enorm op.

De dichtstbijzijnde volgende attractie is Green Lantern, een S&S El Loco type achtbaan, identiek aan de Steel Hawg in Indiana Beach en Mumbo Jumbo in Flamingoland. Alleen de treintjes hier zijn 2 rijen van 4 waar het normaal 2 x 2 is. De wachtrij is ongeveer een uur maar de rit blijft leuk. Na een belachelijk steile drop volgt een bocht die naar buiten toe is gedraaid en een stuk waar de trein ondersteboven blijft hangen.

Bij Superman blijkt een rij van 2 uur te staan dus die slaan we nog maar even over. Bij Scooby Doo Spooky Coaster is het al niet veel beter. Van buitenaf lijkt het nog mee te vallen, al staan we daar ook een tijd in de brandende zon. Eenmaal in het gebouw blijkt dat we nog niet de helft van de wachtrij gehad te hebben. Een mevrouw die niet in de attractie past weigert uit te stappen en er moet iemand van security aan te pas komen om haar te verwijderen.

De achtbaan is een Wild Mouse maar dan eentje met een heel stuk track vooraf, langs een aantal scenes die op zich niet zoveel indruk maken. Even lijkt het meer op een darkride dan op een achtbaan maar dan gaan we een lift op en achteruit weer terug. Dan volgt het scherpe bochtenwerk en een aantal drops. Leuke baan maar de 2 uur wachten is het niet waard.

De lunch wordt weer door het park geregeld. Dat wil zeggen, we hebben vouchers voor 1 bepaalde plek waar ze burgers hebben maar gelukkig ook een goede salade.

Dan is het toch tijd om voor Superman aan te schuiven. Eerst moeten we alle spullen in een locker, de enige achtbaan waarbij dit nodig is. 45 minuten later kunnen we al instappen, dus dat viel reuze mee. De aangegeven wachttijd blijkt niet echt ergens op gebaseerd. Ook Superman begint als een darkride maar we schieten er op hoog tempo doorheen. Het verhaal is dat een aardbeving de boel verwoest. Gelukkig is Superman er om ons te redden en hij duwt de trein over de track. De lay-out is verrassend goed met twee erg fijne airtime heuvels. De ritervaring is blijkbaar afhankelijk van de plek in de trein. Voorin is het een stuk prettiger.

Er is een een interactieve shooter in het park. Uiteraard met een flinke wachtrij. Mijn kwaliteiten als scherpschutter schieten duidelijk tekort. Met z\'n vieren komen we een hele eind.

Als we nog eens voor Superman willen gaan is de wachtrij niet korter geworden en dus houden we het voor gezien voor vandaag. Warner Brothers is een mooi park maar het is te druk voor het aantal attracties. Hopen dat het morgen in SeaWorld beter is.